COMPLICATED GRIEF TREATMENT (CGT)

6 października 2025

Metoda oparta jest na wynikach wieloletnich badań Katherine Shear (Columbia University).

Proponowane podejście do terapii żałoby oparte jest na opisach tego doświadczenia, konstruowanych w odniesieniu do ram teoretycznych modelu teorii przywiązania (Bowlby, 1980).

​

Odwołując się do koncepcji Bowlby'ego, Katherine Shear (2010) zauważa, że za tworzenie relacji przywiązania odpowiada wrodzony instynkt. Podczas nawiązywania więzi z bliskimi, tworzone są indywidualne narracje na ich temat oraz gromadzone fakty, które umożliwiają adekwatny opis ich zachowania. Zebrane dane stanowią podstawę do formułowania reguł, które umożliwiają rozumienie i przewidywanie sposobu działania bliskich, a także budowanie wobec nich oczekiwań (Shear, 2010). Sformułowane reguły wywodzą się z powtarzających się doświadczeń, dlatego pojawia się znaczny opór w odpowiedzi na przeżycie (np. czyn samobójczy), które nie wpisuje się w przyjęte, znane schematy opisu zachowania bliskich. Doświadczenie traumy może być opisywane jako przeżycie rozbieżności pomiędzy aktualnym wydarzeniem (traumatycznym doświadczeniem) a zbiorem tych zinternalizowanych zasad (Janoff – Bulman, 1992). Katherine Shear (2010) zauważa, że samobójcza śmierć bliskiej osoby spełnia kryteria tak definiowanego doświadczenia traumy, dlatego wymaga wykorzystania specjalnych technik w procesie terapeutycznym.